CENİN DİYORLAR BANA

CENİN DİYORLAR BANA

                  -Anacığıma-
 
Gecenin zifafından
Ana rahmine düşen
Hayata hüküm giymiş
Arsız çiy damlasıydım
 
Tohumdum tomurcuktum
Sevmektim sevilmektim
Zaman istasyonunda
Bir ömürlük bilettim
 
Cenin diyorlar bana
Kılsız ve tüysüz başım
Üryan geldim dünyaya
Henüz yok üstüm başım
 
Beynim taslak halinde
Kıvrım kıvrım körpecik
Birbirine bitişik
Ayrı ayrı odacık
 
Odalardan ikisi
Bir terazi dengesi
Duygulara gem vurur
Aklı selim kefecik
 
Tomur tomur tomurcuk  
İki göz pencerecik  
Gözlerimin müjdesi
Şeffaf bir çift kürecik
 
Sabırsız bir kuşum var
Göğsümün sol yerinde
Ha bire kanat çırpar
Kıpır kıpır yürecik
 
Bir de bir çift el konar
Tüy bitmemiş başıma
Dokunmaya kıyamaz
Duyarlı yumuşacık
 
Bunaldığım zamanlar
Attığım tekmelere
Bir gülücük savurur
Okşardı usulcacık
 
Tarifi mümkün değil
Ne desem layık değil
Göbeğimdeki bağım
Bir tanecik anacık
 
     CAN CEYLAN