Ölümlerdir. sancısı
Tevekküllerle dinen
Yüz sürünce toprağa
Dal budakla kök veren
 
Feryatlardır. kancası
Çığlıklara serpilen
Yorgun dilsizliklerin
Issızlığına düşen
 
Candır. tenin goncası
Ruhunu teslim eden
Bedeninden vazgeçip
Son boşluğa serilen
 
Ruhtur. toprağı delen
Gök kubbeye meyleden
Uhrevi tohumlardan
Sıyrılıp filizlenen
 
Başlar.malum yolculuk
Ömrün son baharından
Gaip bir ıtır kalır
Gariplerin harından
 
      CAN CEYLAN