Bir gün öldüğüm zaman
Ki Bilinmez
Nerde, nasıl, ne zaman
Dönmezler ülkesine
Göçüp gittiğim zaman
Gelecek kaygısını
Söküp attığım zaman
Nefsimin kıskacını
Kırıp geçtiğim zaman
 
Bir ayağımı değil
İkisini çukura
Sokup gömdüğüm  zaman
Acı ecel şerbetini
Bir dikişte bir soluk
Kanıp içtiğim zaman
Sırat denen köprüden 
İsteyerek gönülden
Geçip gittiğim zaman
 
Bedenimden vazgeçip
Ruhu seçtiğim zaman
Sessizliğe gömülüp
Artık sustuğum zaman
Yer altı kum döşekte
Seyre daldığım zaman
 
İşte o zaman
İşte o mekan....
 
CAN CEYLAN