Boynumda ölümüne ilmek dolaşık
Çıkmışım zıvanadan aklım karışık
Koca bir zindan dünya hükmüm verilmiş
Dar ağacı dalında cansızım artık
 
Açık giden gözümde kara sinekler
Karıncalar böcekler defnimi bekler
Kuru yaprak misali sallanır başım
Dört dönerken içinde yetim bebekler
 
Tabutumun başında durulur safa
Geride kalanların yüzü kül cefa
Nasıl bilirdiniz der imam efendi
Fazla söze ne hacet gerek yok lafa
 
Kulak kabartırım da olan bitene
Düşündükçe çıkıyor cinler tepeme
Kalkmış idam cezası ne fayda bize
Uyum kriterleri çerçevesinde
 
Haykırsam da nafile ölgün sesimle
Buz gibi karanlığın cenderesinde
Kırmadan önce ortasından kalemi
Neredeydi aklınız sorarım size
 
İnandığım değerler ölüm yasında
Beklerler nöbetleşe kabrim başında
Naçizdir benim boynum bir kıldan ince
Örümcek bağlar fikrim kafa tasımda
 
"Mahsus Mahal" dergisinde yayınlanmıştır.