Memleketim derdin hep düşürmezdin dilinden
Geçmez oldu vapurlar artık Varna önünden
Sen kayın ormanında hasretini çekerken
Şimdi herkes kaygısız kayıtsız memleketten
Üç yılda üç hapiste destan yazmış olan sen
Üç kuruş menfaate satanları bir görsen
Barış ve kardeşlikti amansız mücadelen
Savaş kin kalleşlikti seni hep düşündüren
Mahsur kaldın mahpusta şiir açtı yüreğin
Gurbet ellerde yandın öksüz kaldı dileğin
Japon balıkçısının derdi de sana düştü
Hainlik tezlerine akbabalar üşüştü
Irgatlık yapan Osman Ayşe'sine kavuştu
Nazım Usta'ya düşen engebeli yokuştu
 
Hiç şakaya almadın ciddiyetle yaşadın
Yazık ki yüreğinin infarktına takıldın
Ölü çocuklar arttı büyümediler hala
Günbegün yara aldı insanlık barış sevda
Onca zulüm gördün de yine aklın vatanda
Memlekette ölmedin gözün kaldı arkanda
Vasiyetin üzere gömsek Anadolu'ya
Gölgelik görevini versek ulu çınara
Boyun bükmez mi dersin ya da buruk bir sancı
Gülhane Parkı'ndaki mahzun ceviz ağacı
 
Can Ceylan
(Kıyı Dergisi)