Gecenin sessizliğinden,
Bir fısıltı çıka gelir.
Yüz bulunca yüreğimden,
Mısra olur dile gelir.
 
Çeker alırım usulca,
Derinimden söz kopunca.
Ayıklarım birer birer,
Aranan kanı bulunca.
 
Yoğururum yüreğimde,
Kıpır kıpır bir hevesle.
Kalemimle şekil verir,
Çıkartırım gün yüzüne.
 
Sözüm üstüne titrerim,
Birbirine kenetlerim.
Katar katar uzadıkça,
Düşer ardına giderim.
 
Aşk yoluna koyulunca,
Çeker beni düş alemi.
Gerçeklerle sarsılınca,
Toplar bulurum kendimi.
 
Bazen dert kervanı olur,
Yol alırım gündüz gece.
Sağnak yağar bazen huzur,
Boğulurum bir sevince.
 
Taş yerine oturdu mu,
Son noktası konuldu mu
Bir de isim bulundu  mu,
Değme artık sen keyfime;
 
Tekrar tekrar okuduğum,
Çözülmez çetin bilmece.
İlmek ilmek dokuduğum,
Mısralardır hece hece.
 
Başı döner yüreğimin,
Doruklara yükselince.
Bir başka diyarda dilim,
Konuşur artık şiirce.
 
    CAN CEYLAN