Can Ceylan, tertemiz bir Türkçe’yle yazıyor. Geleneğin kodlarını bugünle birleştirerek kunt bir şiire doğru yelken açmış gidiyor. Öyle sağlam bir yapı kuruyor ki tek bir dize bile çekip alamazsınız onun şiirlerinden. Kendine özgü bir sözlük dağarıyla yazıyor, “İnsanosfer” gibi yepyeni tanımlar buluyor.

Sığlığı sıfırlayıp insan kalmaların ipuçlarını veriyor bize. Toplumsal bir şiir yazdığı rahatça söylenebilir. Onun şiirlerindeki “ben”, hepimizin adına söz almış bir savaşçıdır. Söylenmez, söyler! Söylediğiyle eylediği benzeyen bir can içinde Can konuşur şiirlerinde. Ömür Diye Kuşandığımız, ustası gördüğü şairler ve Server Tanilli, Türkân Saylan gibi yitirdiğimiz değerlere adadığı şiirlerle bir vefa kitabı olarak da okunabilir.

HÜLYA DENİZ ÜNAL