Eğretiydi sözlerin sevincime saplanan
İnanç mabetlerimde hoyrat gedikler açan
Gece trenlerinin bıçkın uğultusunu
Karanlıktan sızdırıp yüreğimde patlatan
 
Bir tiran kisvesinde kıyıcı bakışların
Buğulu gözlerime suskun katreler koyar
Tan yerinde aradım hüznümün umudunu
Yetim yalnızlıklardı yıkılmayan kör duvar
                           
                                   CAN CEYLAN