Günü gelir sarsılır
Yaşamdaki dengeler
Hüküm süren ömrümüz
Sürgünlerle derbeder
 
Ecel dolaylarından
Yoklanınca kapımız
Dirensek de nafile
Canımız göçer gider
 
Zordur elveda demek
Yaşam macerasına
Göz bebeklerimizi
Kapatırken kepenkler
 
Ekleniriz sessizce
Bir masal alemine
Mezarımız üstüne
Konulurken çelenkler
 
Binbir renge bürünen
Dokunuş kervanından
Bana en çok dokunan
Bu zamansız gitmeler
 
CAN CEYLAN